De vakantie met ons vieren

Het is inmiddels iets meer dan een week geleden dat we het prachtige Australië hebben verlaten en weer een week hebben genoten van het werk en het “warme” Hollandse klimaat.
Afgelopen week hebben we vaak de foto’s van onze geweldige reis bekeken en hebben uiteraard ook meerdere malen met Tamara geskyped en geappt. In deze terugblik willen we graag een bijdrage leveren aan de reis blog van Tamara.
De voorbereidingen waren leuk, maar als je er dan uiteindelijke bent is het een prachtige ervaring om in dat enorme land met z’n viertjes rond te rijden en te genieten van al de mooie indrukken.
In het vliegtuig waren we best wel een beetje zenuwachtig en vroegen ons af hoe het weerzien met Tamara zou zijn. Nadat dat we de koffers hadden opgehaald liepen we naar de uitgang en ja hoor daar stond ze. Samen met een grote kangaroe knuffel, een vlaggetje en een pakje TimTam koekjes vielen we elkaar in de armen. Wat een mooie ervaring en een voorrecht dat we aan de andere kant van de wereld weer bij elkaar waren. Het was ook geweldige om Nina in levende lijve te ontmoeten. Wat een warme vrouw is dat!
Na de begroeting zijn we met z’n allen naar het huis van Nina gegaan en hebben daar ook kennis gemaakt met Jade en Ruby. Het welkom was warm en hartelijk.
De eerste week heeft Tamara ons kennis laten maken met Australië en heeft zij ons in de auto van Nina rondgereden. Best vreemd hoor om naast haar te zitten op een plek waar geen stuur zit. Tamara heeft mij (erik) laten ervaren hoe het is om links te rijden. Ik zat er naast en zij achter het stuur. Wat een coureur is ze en wat reed ze goed.
Ze heeft ons rondgereden in de omgeving van Brisbane en samen zijn we onder andere naar Byron Bay en Noosa gegaan. Al de enthousiaste verhalen die ze had verteld over de verschillende plekken kwamen helemaal uit! Prachtig was het en er was niets te veel verteld.
Na de eerste week Brisbane en omgeving te hebben gezien was het tijd om met het vliegtuig naar het noorden te vertrekken. We vlogen over het Great Barrier Reef en zag van grote hoogte de mooie kleuren. Eenmaal in Cairns aangekomen gingen we met een taxi naar het verhuur bedrijf van de camper. Pfff in eerste instantie zag hij er best groot uit. Na de nodige uitleg was het dan zover. Iedereen had een plekje in de camper gevonden en kwam het erop aan dat ik (Erik) achter het stuur ging zitten. Met mijn geweldige instructeur Tamara naast mij gingen we op weg. De belangrijkste instructie die Tamara gaf was: “ Links blijven rijden pap !!!”
We gingen op weg en de eerste camping was in Cairns. Prachtige plek onder een hele grote boom met heel veel vogels. Lisette vroeg: ”Zijn er ook spinnen”. Kortom het eerste wat we deden wat de hele camper bij ramen en deuren inspuiten met anti-spinnen spul. Zo dat was gedaan we waren veilig!!
Heel bijzonder dan dat wakker worden met al het fluiten van de vogels om je heen, het lijkt wel of je in een volière zit, prachtig.
Zo hebben we veel mooie momenten beleefd.
Schitterende natuur, je kunt het je niet voorstellen als je de plaatjes ziet maar de dolfijnen en schildpadden zwemmen echt voorbij. Zo heerlijk relaxt, een beetje meebewegen op de golven, je zou er jaloers op worden.
En onder water met het snorkelen, honderden vissen om je heen in de mooiste kleuren, onvoorstelbaar.
Vriendelijke mensen, overal waar je in de winkels komt wordt er aan je gevraagd hoe het met je gaat. Wordt hier ook wel gedaan maar het is toch anders, daar wordt ook echt een antwoord van je verwacht en luisteren ze echt naar wat je zegt.
Op de campings als we met mensen spraken en ons verhaal vertelden over Tamara en wat zij aan het doen was, werden gelijk de visitekaartjes tevoorschijn gehaald en werd er gezegd dat als er wat zou zijn of ze onderdak nodig had, ze zeker moest bellen. En dan ook weer net anders dan in Nederland, echt gemeend, het zou een belediging zijn als ze geen gebruik zou maken van dit aanbod als ze het nodig zou hebben.
Zoals Tamara met de grote auto van Nina reed, zo reden er alleen maar grote auto’s rond. Op de campings werd de helft van de plaats bijna ingenomen door de auto. We zagen af en toen een Golfje rijden en maakten dan de opmerking dat de werksters weer klaar waren met hun werk en in hun auto naar huis reden (vond Erik vooral een erg goede grap…)
Grote supermarkten met grote verpakkingen waar nog niet echt milieubewust werd ingepakt. Alle boodschappen werden door de kassières in weet ik veel hoeveel plastic tasjes gedaan en zo kon je ze meenemen. Lisette is blij dat ze niet daar achter de kassa werkt.
Het was de tijd van de mango’s, wat hebben we er veel gegeten. Zo groot en zo lekker sappig, en veel minder bitter dan in Nederland. Heerlijk!!!
Over eten gesproken op alle campings was een aantal barbecues voor algemeen gebruik. Je kon je vlees meenemen en op de barbecue bakken. Er waren ook tafels, koelkasten en magnetrons voor algemeen gebruik. Werd ook allemaal keurig netjes door iedereen achter gelaten na gebruik.
We hebben terug gereden van Cairns naar Brisbane met af en toe een route door een stukje binnenland. Niet te vergelijken met Nederland, uitgestrekte voornamelijk tweebaanswegen (wat dan de snelweg was) waar je soms de enige op de weg was (ja dat kan dus). Veel borden langs de weg die je waarschuwen om wakker te blijven en ook veel gedenktekens van ongevallen. Soms zag je de wrakken nog staan, kennelijk als waarschuwing. Gratis koffie op sommige punten om er maar voor te zorgen dan mensen wakker blijven. Erik merkte het soms ook, doordat het rechttoe rechtaan is, moet je echt alert blijven en zorgen dat je niet indut. En veel dode kangoeroes en wallaby’s langs de weg.
We hebben lang moeten wachten tot we levende kangoeroes in het wild zagen maar werden een van de laatste avonden beloond met een groepje, helemaal gelukkig nu.
Ook opvallend langs de wegen dat je borden zag met daarop “floodway” waarmee werd aangegeven dat het kreekje dat eronder door liep en waar nu heel weinig of geen water in stond, kennelijk ook vol kon raken en een stuk van de weg onder water kon komen te staan. Hebben we niet gezien, ondanks de waarschuwingen voor de regentijd en mogelijke overstromingen hebben we weinig regen gehad en alleen maar droge gebieden gezien. Ook leuk om te zien dat elk kreekje en beekje een eigen naam had, aangegeven met een bordje.
Het ene gebied groener dan het andere maar wel allemaal heel uitgestrekt. Op sommige stukken resten van recente bosbranden maar ook een paar bosbranden die er flink op los brandden. Ook de bekende rode grond van Australie, mooi om te zien.
Wat ook hee bijzonder moment was, was 31 december 2013 om 00:00 uur. 9 uur eerder vuurwerk. De volgende dag uiteraard ook de nieuwjaarsduik gedaan. Brrrr wat was het water koud (26 graden). Gelukkig hadden we onze Unox mutsen op. Lekker warm, maar wat stonden die Australiërs raar te kijken.
Het verhaal wordt al weer lang maar we wilden nog een terugblik geven op het mooie land waar we geweest zijn.
Het was fantastisch om bij Tamara te zijn en te zien waar zij de afgelopen maanden geleefd heeft. Ook de periode met z’n vieren in de camper was heel bijzonder. Het kleine stukje dat we van Australië gezien hebben was geweldig, heel mooi, schoon en uitgestrekt. Je kunt de niet voorstellen dat de Whitsundays in het echt er net zo mooi uit zien als op de plaatjes maar het is echt zo, ongelooflijk. Het stukje tropisch regenwoud, de uitgestrekte vlakten, de kust met de mooie stranden en heldere blauwe zee, het was allemaal geweldig.
Een vakantie om nooit te vergeten en het is heel mooi dat Tamara de komende maanden nog meer van dit land te zien zal krijgen. Zoals we wel vaker gezegd hebben: Tamara, deze kans krijg je nooit meer, haal eruit wat je eruit kunt halen en GENIET ervan. Dit neemt niemand je meer af en je zult er je hele leven op terug kunnen kijken en de ervaringen kunnen gebruiken.
Wij zijn heel blij dat wij de kans hebben gekregen om een stukje van je leven daar te zien en kijken er met heel veel plezier op terug.